|
ေတြးေလတုိင္း မ်က္ရည္ဝုိင္း
ရင္လႈိင္းထက္က ၾကင္သူေရ
သူမၾကင္နာ ခ်န္ထားရက္လုိ႔
ရင္မွာေလ ခံစား..ေပါက္ကြဲရင္း
ဗေလာင္ဆူတဲ့ ႏွလုံးသားတခြင္မွာ
အလြမ္းမုိးေတြ ေစြခဲ့ျပီေလ...။
တသက္တာ မထိခုိက္ဖူးတဲ့
ျဖဴစင္ေသာ ေမတၱာေတြနဲ႔
လြတ္လပ္စြာ ေနထုိင္ရင္း
ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
နမ္းရႈိက္မိခဲ့တယ္..
အခုေတာ့....
ေမွ်ာ္ေလတုိင္း ေဝး...
ေတြးေလတုိင္း ေဆြး...
ဒဏ္ရာေတြ ရင္မွာ ခစားရင္း
ရင္လႈိင္းခတ္သံေတြ
ဒီဇင္ဘာည
ေဆာင္းတစ္ညမွာ
ရာသီမဟုတ္တဲ့
မ်က္ရည္မုိးစက္ေတြ
ငုိခ်ခဲ့ျပီေလ....။
ေဆးဆုိးထားတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
နမ္းရႈိက္မိတဲ့ အမွားတစ္ခုက
ကုစားမရတဲ့ ေရာဂါတစ္ခုျဖစ္ခဲ့
အဆိပ္ရွိပါလ်က္ သိသိရက္နဲ႔
ျပင္မရတဲ့ အနမ္းတစ္ပြင့္က
ခုံမင္တက္မက္ရင္း ခရီးဆက္
မ်က္ရည္စက္နဲ႔ ပူေလာင္ရင္း
ႏွင္းစက္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျပီေလ..။
အေျဖသိတဲ့ ပုစၦာက
မ်ဥ္းျပဳိင္ႏွစ္ခုၾကား
စည္းမ်ဥ္းေတြ ကာရံရင္း
အမွတ္တစ္ သခၤန္းစာတစ္
ျပီးဆုံးသြားျခင္း အဓိပၸာယ္လား...။
စည္းဝုိင္းေတြ ကာရံထား
မတူညီတဲ့ လမ္းႏွစ္ခုၾကား
ေရြးခ်ယ္ျခင္း ရလာဒ္က
လမ္းခြဲျခင္းတဲ့လား...။
လမ္းခြဲျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း
နံရံေတြျခားလုိ႔ ကာရံတံတုိင္းေတြ
စည္းခ်က္ခ်.....
မညီမွ်တဲ့ ဘဝေပတံက
မ်ဥ္းျပဳိင္ႏွစ္ခုၾကား
သခၤန္းစာ အသစ္တစ္ခုအတြက္
လမ္းခြဲျခင္း ရလာဒ္တဲ့လား...။
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
|
|
No comments:
Post a Comment